ჟიული ანუ ახალი ელოიზა

1861 წელს რუსომ დაწერა რომანი „ჟიული, ანუ ახალი ელოიზა“, რომლითაც სათავე დაუდო ლიტერატურულ მიმდინარეობას – სენტიმენტალიზმს. რომანის ძირითადი დრამატული კვანძია აზნაურის ქალიშვილის – ჟიულის ამბოხება დესპოტი მამისა და, მისი სახით, კონსერვატიული წოდებრივი მორალის საფუძველთა წინააღმდეგ. „ახალი ელოიზა“ სოციალურ-პოლიტიკური და იდეურ-ფილოსოფიური ნაწარმოებიცაა, რომელშიც ავტორი ქმნის თავისი დროის საზოგადოებისთვის სასურველი ადამიანის სახეს.